Ofte treng ein langtidsperspektiv for å forstå raske endringar i eiga samtid så vel som langsame endringar som har skapt det mangfaldet av samfunnsformer vi er omgitt av. Historie tar opp erfaringane frå tidlegare generasjonar, erfaringar som er fascinerande i seg sjølve, men som også aukar forståinga vår for mangfaldet i vår eiga tid.

Studiet i historie gir ei innføring i faget frå mellomalderen til i dag med vekt på norsk og europeisk historie med ulike fordjupingar. Frå historia til lokalsamfunn til store verdsimperium, revolusjonar og reformasjon, enkeltskjebnar og store forteljingar, får du eit innblikk i korleis historia har blitt framstilt og kva metodar ein bruker for å finne ut av og tolke fortida. Du lærer deg å sjå samanhengar og reflektere over menneska sine handlingar i samfunnet, om det er for eit avgrensa tidsrom på nokre dagar, eller ein periode på fleire hundre år.

Allereie første studieår får du innføring i prinsipp for kjeldekritikk, metodar i historieforsking samt historieforskinga si eiga historie. Gjennom heile studiet blir du trena i å lese både andre sine framstillingar av historie og historiske kjelder og får sjølv prøvd ut skriveferdigheitene gjennom semesteroppgåver og heimeeksamenar. Mange eldre kjelder er skrivne med gotisk handskrift. Dette er ei handskrift vi ikkje brukar i dag, og som kan vere vanskeleg å lese og forstå. Siste semester på studiet frå du grunnleggande opplæring i å lese og forstå gotisk handskrift, noko som gjer det mogleg for deg å nå inn til tankane og problema til menneska på 1500-talet og fram til 1800-talet.

Ved UiT får du på andre og tredje studieår moglegheit til å fordjupe deg i mellom anna mellomalderhistorie, tidleg nytid (1500-/1600-talet), 1800- og 1900-talets historie og russisk historie for å nemne nokon. Siste semester kan du velje å fordjupe deg i eit sjølvvalt tema og skrive bacheloroppgåve der du får testa ut dine ferdigheiter i tolking, kjeldekritikk, refleksjon og historieframstilling.

Valemne:

Gjennom valemna kan du skreddarsy breidda og djupna i studiet ditt. I løpet av studiet skal du ha minimum historieemne tilsvarande 90 studiepoeng, av desse er det ein obligatorisk del på 50 studiepoeng. Resten av dei 40 studiepoenga i historieemne vel du sjølv. Av dei valfrie historieemna skal 20 studiepoeng vere på 2000-nivå. Kva for valemne du tek, er avhengig av dine interesser, og du bør velje utifrå dine eigne planar for vidare studium eller arbeid. I tillegg til valemne på historie, har du moglegheit til å velje frie valemne på til saman 70 studiepoeng frå andre fagområde, som f.eks. arkeologi, sosialantropologi, kunsthistorie, sosiologi, statsvitskap, religionsvitskap eller språk.

Etter bestått studieprogram skal kandidatane ha følgande læringsutbytte:

Kunnskapar:

Kandidaten har:

• god oversikt over norsk og internasjonal historie frå rundt år 1000 og fram til i dag.
• særskild god innsikt i nokre sentrale historiske tema, teoriar og forskingstradisjonar både i eldre historie (før 1750) og i nyare historie.
• god kunnskap om korleis historiske hendingar kan periodiserast innanfor kronologiske rammer.
• god kunnskap om sentrale kjelde- og metodespørsmål i historiefaget.
• kunnskap om kva som skil faghistorie frå annan historieskriving.
• kunnskap om kva som skil historiefaget frå andre humanistiske fag og samfunnsfag.
• forståing for korleis historisk kunnskap blir etablert.

Ferdigheiter:

Kandidaten kan:

• drøfte historiske problemstillingar og gjere kritiske vurderingar av historiske framstillingar.
• analysere historiske data, kjelder og litteratur og trekkje sjølvstendige konklusjonar basert på dette materialet.
• skrive faghistoriske arbeid av eit visst omfang på eiga hand.
• lese historiografiske tekstar eller originale dokument på sitt eige språk eller på andre språk
• oppsummere og/eller skrive av og katalogisere informasjon på formålstenleg vis
• bruke elektroniske informasjons- og søkjeverktøy til dømes på bibliografisk materiale, arkivmateriale og elektroniske referansar

Generell kompetanse:

Kandidaten skal kunne:

• arbeide sjølvstendig med ei gitt problemstilling.
• handsame store informasjonsmengder og kunne formidle hovudpunkta både munnleg og skriftleg.
• setje seg inn i nye problemfelt og kunne analysere saker frå fleire sider.
• akademisk argumentasjonsteknikk og kunne dokumentere skriftleg arbeid på ein vitskapleg måte.

Historikarar finn vi innanfor mange forskjellige bransjar, deriblant forsking og undervisning på alle nivå, kulturlivet, media og forlag, reiseliv, private organisasjonar og offentleg forvaltning. Mange historikarar jobbar på museum eller i arkiv, med formidling av historie til eit breiare publikum. Som gode skribentar finn ein ei rekke historikarar i media og forlag, som forfattarar/frilans skribentar, samt i offentleg og privat administrasjon.

For mange er ei karriere i skulen, med formidling av historie til barn og unge, riktig karriereveg. Med ein mastergrad i eit skulefag og praktisk-pedagogisk utdanning (PPU) får du undervisningskompetanse i historie på ungdoms- og videregående skole.

Dersom du ønskjer å jobbe som bibliotekar, kan du bygge på med årsstudium i bibliotek- og dokumentasjonsvitenskap.

Alt etter kva kombinasjon av fag du har i studiet ditt, kan du rette deg inn mot ulike bransjar. Det viktigaste å hugse på er at basiskompetansen historie gir, kan ligge i botn på nesten kva yrke som helst, og opnar opp for mange moglegheiter i karriereløpet ditt!

Les meir om arbeidsmoglegheitene i våre karriereintervju.

Generell studiekompetanse eller realkompetanse.

Anbefalte forkunnskapar for realkompetanse: 

• norsk
• engelsk
• samfunnsfag
• 5-årig relevant yrkeserfaring.

Søknadsfristen er 1. mars for søkarar med realkompetanse og 15. april for søkarar med generell studiekompetanse.

Undervisninga blir gitt i form av førelesingar, seminar, studentinnlegg, oppgåveskriving, rettleiing i samband med skriving og ekskursjonar. Gjennom dei ulike undervisningsformene får studentane høve til å fokusere fagleg og studere viktige tema ut frå ulike tilnærmingar. Undervisningsform og omfang er nærmare formulert i dei enkelte emneskildringane.

Eksamen varierer mellom skoleeksamen, heimeeksamen, mappevurdering og munnleg eksamen. Eksamensforma er tilpassa art og innhald i emna, og dei ulike eksamensformene er valde for å prøve studentane i ulike typar kunnskap, og/eller for å gi dei høve til å utvikle kompetanse i både skriftleg og munnleg presentasjon av stoffet. Nokre emne har obligatoriske arbeidskrav som må vere avlagde og godkjende før endeleg eksamen i emnet kan leverast.

Undervisningsspråket er vanlegvis norsk, men nokre emne og enkeltforelesingar kan vere på engelsk. Eksamensspråket er normalt norsk, men kan vere engelsk på engelskspråklege emne. Ein del pensumlitteratur vil foreligge på engelsk.

Med bachelorgrad i historie kan du søke opptak til mastergrad i historie. Vær oppmerksam på at det er eit krav om eit karaktergjennomsnitt på C eller betre for opptak til mastergraden.

Graden er også opptaksgrunnlag til fakultetet sine tverrfaglege masterprogramm i Russlandsstudier, Peace and Conflict Transformation og Indigenous Studies.

Du kan også bygge på bachelorgraden med eit årsstudium i bibliotek- og dokumentasjonsvitenskap som gir deg godkjent bibliotekarutdanning.

I ei stadig meir globalisert verd, er internasjonale erfaringar kjempeviktig! Eit utvekslingsopphald i utlandet vil utvide din personlege og faglege horisont. UiT gir deg mange moglegheiter til å ta delar av studia dine som utvekslingsstudent ved ein utanlandsk lærestad. Studiet i historie opnar for utanlandsopphald i tredje- og femte semester. Dersom du vil reise på utveksling eit heilt år, gjer du det anten i tredje- og fjerde semester eller fjerde- og femte semester. Snakk med studiekonsulent og internasjonal koordinator om dette.

Studentar på historie har hatt utvekslingsopphald ved mange universitet i Norden, Europa og i andre verdsdelar. Informasjon om søknadsprosessen, fristar, stipendmoglegheiter osb. finn du på universitetet sine nettsider om utveksling.