Slår hol på myten om barrierar mellom helseprofesjonane
.jpg "Britt-Vigdis Ekeli3 (640x428).jpg") |
| Britt-Vigdis Ekeli. Foto: Sigrun Høgetveit Berg |
Det kjem fram i den nye doktorgradsavhandlinga til antropolog Britt-Vigdis Ekeli.
Felleskurset for helsefagutdanningane
Det empiriske utgangspunktet for avhandlinga er det såkalla "felleskurset" for dei helsefaglege grunnutdanningane i Tromsø. Dette kurset vart etablert i 1992, og intensjonen var å betre kvaliteten på helsetenestene ved å styrkje helsepersonell si evne til å samarbeide og tenkje heilskap.
- Men intensjonen vart ikkje oppfylt med denne fellesundervisninga, seier Ekeli.
- Sjølv om deltakarane både undervegs og i etterkant støtta opp om ideen og understreka kor viktig det er med samarbeidslæring.
Avdelingsgrenser, ikkje profesjonsgrenser
Så kva gjekk feil?
Ein av premissane for fellesundervisninga då den starta opp i si tid, var ein ide om at det fanst barrierar mellom helseprofesjonane som eit slikt felleskurs kunne bøte på. Avhandlinga til Ekeli syner at denne førestillinga om profesjonsbarrierar levde i beste velgåande både på store sjukehus og ute i kommunehelstenetsa.
- Men det fanst ingen dokumentasjon for at det eksisterte slike barrierar då fellesundervisninga vart innført i 1992, så i tillegg til å studere sjølve undervisningsopplegget, har eg gjort studiar i felten.
- Og det som kom fram - både i kommunen og på sjukehuset - var at det daglege arbeidet er prega av nødvendig og stor vilje til å samarbeide over profesjonsgrensene, seier Ekeli.
- Samarbeidsvanskane og kampane kom først og fremst til syne mellom avdelingane, og ikkje mellom profesjonane - både på sjukehuset og i kommunehelsetenesta.
Tvetydigheit
I avhandlinga har Ekeli forsøkt å analysere denne tvetydige motsetnaden mellom førestillingar om barrierar og samarbeid i praksis.
Ho analyserer også tvetydigheita i felleskurset.
- Det var ein god og viktig ide, men det bidrog ikkje til å utvikle samarbeidskompetanse, seier ho.
Ekeli trekkjer i avhandlinga dessutan liner til det mønsteret av tvetydigheiter som ligg mellom helsepolitiske ideal og styringsstrukturer i helsetenesta.
Brei erfaring og tett på forskingsprosjektet
Ekeli har hatt ei særskilt brei erfaring å hauste frå i avhandlingsarbeidet sitt. Ho har ein dobbelt fagleg bakgrunn ved å vera både fysioterapeut og antropolog. Ho har vore med å byggje opp fysioterapiutdanninga i Tromsø, ho har site i nasjonale utdanningsutval og ho har vore prorektor for utdanning ved UiT etter at Høgskolen og Universitetet i Tromsø slo seg saman.
Då felleskurset vart etablert var ho rektor ved Tromsø helsefaghøgskole. Ho var då, saman med dekanen ved Det medisinske fakultetet, fagansvarleg for gjennomføringa av kurset.
- Det vil seia at eg har vore ein del av empirien i prosjektet mitt. Denne nærleiken var ei utfordring både i forkskingsarbeidet og skriftleggjeringa av det, seier Ekeli.
Referanse:
Ekeli, Britt-Vigdis: Tvetydighet. En studie av samarbeid i helsetjenester og samarbeidslæring i helsepersonellutdanning. Ph.d.-avhandling. UiT 2014.
