Innleder skriver følgende om kveldens tema:
«Det har lenge vore kjent at det i norske dialektar, særleg vestnorsk, har eksistert eit infinitivsmerke te jamsides eit infinitivsmerke å (heretter høvevis te- og å-infinitiv)
(1) An lige te sedda na te veggs (Ajax)
(2) Han lige å holde de i hånnå (Ajax)
Variasjonen har, etter det eg veit, ikkje vore grundig beskrive for norsk, og eventuelle strukturelle skilnader mellom dei to har difor ikkje blitt diskutert. I dette føredraget skal eg, med data frå Jæren og Dalane i Rogaland: